tytuł

Sinusoida życia...

Dni leniwe, sprawiane przumysem.

Doby przewidywalne do bólu, takie, jakie lubię. Piasek powoli odmierzany w klepsydrze wieczności... mozolne ziarenka przesypują się; jedno po drugim. Wszystko 'pod  ludzką kontrolą'.

Dni, w których od natłoku rzeczy, można usiąść i się rozpłakać.  

Dziś wypad w teren; 110% wysiłku.

Jutro. Czyżby też?

Może nie - administracja: dziekanat, indeks, wpłata czesnego, podbicie legitymacji... administracja... użeranie się z 'ludźmi' w pracy.

 Wyjazd; święto zmarłych... w którym momencie założyłem mamie internet? Chyba tego nie zrobiłem... Wróć! Z tym to jeszcze raz gdzieś...

Kolejny miesiąc...? Spiąć się w sobie. Zorganizować. Jeszcze mocniej. Jeszcze bardziej...? Młody kapitalista? Z czym to się je? I gdzie?

Gdzieś między podnóżem, a szczytem klepsydry...