Świat

Myślę, że przykre ale prawdziwe:( żyjąc tworzymy sobie własny, niepowtarzalny świat, który jest nasz... Wszystko to jedno wielkie złudzenie... Nauczona nas nazywać rzeczy, powiedziano czym są uczucia... Ale to my tworzymy swoj swiat... Moj jest monotonny i troche smutny, czuje brak akceptacji dla tego co robie... Bo tak własciwie to nikt nie rozumie przez to zamknęłam się w swoim własnym swecie, z ktorego teraz nie chce wyjsc... Boje się życ, boję się chcieć... Ja chyba nie umiem żyć tak jak inni... Nie umiem zaakceptować społeczenstwa i zasad nim kierujących... Najlepiej czuje sie w tłumei gdzie jestem anoniomowa...Może za mało sie staram, zeby to zmienić??Nie wiem chyba przechodze depresje, albo inne badziewne cholerstwo... Bo ja mam od dawna tego dosyć...Mam to na co godze się...Ja chce żyć, ale jestem ograniczona, rodzicami, społeczenstwem, ludzmi...Ja sie boje:/