chaos-angel

A więc dziś był, a raczej miał być, sądny dzień... w końcu sprawa z Natalką miała się wyklarować... A tak było naprawdę:

Wstałem dziś troszkę później, koło dziesiątej. Na dobry początek dnia troszkę ćwiczeń i kubek kawy. Zimny prysznic coraz bardziej mi służy i coraz bardziej się do niego przyzwyczajam. Poczekałem na kumpla, któremu miałem pożyczyć nagrywarkę do zrobienia ofkoz kilku 'kopii bezpieczeństwa'. Wpadł. Jak to zawsze się zdarza powiedział, żebym poszedł z nim na rynek, bo chce sobie wybrać buty. A że byłem już w sumie wyszykowany na spotkanie z Natalką, tylko czas był nie ten, postanowiłem się zgodzić. Poszliśmy, i ku mojemu zdiwieniu, choć nie wiem skąd, było zajebiście gorąco. Upał przypominał mi ten, kiedy byłem na rynku z bratem, jakieś 2 tygodnie temu... niemiłosiernie gorąco. Pochodziliśmy trochę.. poszukaliśmy... trochę to potrwało, aż znaleźliśmy rozmiar 48 (nie żart). Po przejściu się potem na drugi koniec miasta po pieniądze, i  z powrotem do faceta po buty, poszliśmy do mnie. Dałem mu nagrywarkę. Oczywiście nieco wcześniej dostałem SMSa... zgadnijcie od kogo? Tak, na moim 'ciekłokrystalicznym' wyświetlaczu koloru zielonego pojawiła się mała koperta. Kiedy obadałem skrzynkę odbioczą, zauważyłem napis "Natalka". 'Krótka Wiadomość Tekstowa' mówiła mi, że jej nadawca ma nadzieję, iż sie nie obrażę, ale musimy przełożyć nasze spotkanie na 17, ponieważ wynikło coś niespodziewanego.

Trudno, facet jestem - czekam. Czas mi się jakoś dłużył. Dokończyłem już w myślach projekt podstron do mojej stronki o szkole. Czekalem i czekałem... obadałem coś w TV... W końcu nieco po 17 sygnał... ciocia woła na obiad... poszedłem, wysłałem Natalce, że idę na obiad i żeby była o 18 na gg. Poszedłem, zjadłem, troszkę pogadałem z ciocią. Po powrocie do domu pierwszą rzeczą jaką zrobiłem bylo odpalenie gg. Chyba niepotrzebnie. Status - dostępny, dokładniej autostatus z Winapma. Cisza... przeglądam opisy ludzi na gg. Kolejna chwila ciszy... podłącza się kumpel. "Ty, słyszałeś?" - zauważyłem. Nom, Offspringa - zripostowałem niedbale. *** się zabił, chyba się powiesił z tego co mi wiadomo - przeczytałem jako kolejne... Nie wierzyłem. Spojrzałem na opisy niektórych ludzi na gg. Teraz nabrały innego znaczenia, chyba tego prawdziwego.

Nie znam przyczyny. Nie znam powodu, dla którego to zrobił. Wiem, że w ogóle nie wyglądał na taką osobę, która byłaby do tego zdolna... dojrzewam. Wcześniej, kiedy czytałem o takich rzeczach, jakoś do mnie nie trafiały. Po prostu było, 'leżało obok'. Tutaj jednak sprawa jest inna... koleś miał pełne perspektywy, był młody, osiemnaście lat, początek życia... i koniec...? Swegoczasu znałem go dośćdobrze, kumplowaliśmy się... mniej więcej czasy przedszkola, kiedy nasze matki trzymały razem... pamiętam nawet te komunistyczne imprezy, na które byliśmy z nim zabierani przez rodziców, którzy wspólnie się bawili... Razem spędzaliśmy czas... Potem kumplowaliśmy się w połowie podstawówki gdzieś... i stąd wynoszę, że nie rozumiem wcale jego posunięcia... a co do damego samobójstwa... kilka miesięcy temu, kiedy miałem 'przeprawę' z Moniką powiedziałbym, że go rozumiem. Broniłbym go i usprawiedliwiał. Wtedy sam może nie tyle chciałem to zrobić, o ile myśałem nad tym. Myśl mnie uspokajała, czułem wtedy, że jestem kowalem swego losu, że sam się sobą rządzę. Ale na tym się kończyło... teraz, kiedy o tym myślę, wydaje mi się, że był po prostu słaby, naturalna selekcja. I mogę egocentrycznie stwierdzić, że ja nie padłem, że jestem silniejszy. Ale nie o to chodzi. Nie rozumiem go.

W tym wszystkim osadzony jestem gdzieś ja i Natalka... i nasze spotkanie. Dowiedziałem się o znajomym, kiedy właśnie miałem z nią rozmawiać... panowała dziwna cisza, kiedy podłączyłem się do niej i zauważyłem opis w stylu 'jestem w szoku'. Ty też? - zapytałem. Znowu cisza... niezręczna... zapytałem, czy ma czas i ochotę przyjść. Odpowiedziała, że nie ma ochoty na nic. Ja też nie mam na nic ochoty, ale nie chcę teraz być sam - powiedziałem bez pardonu. Poczekaj, zaraz przyjdę - zauważyłem w okienku. Ucieszyłem się... jakby jej na mnie zależało... Po drodze wynikły opóźnienia, w stylu prysznic... poczekałem. Była u mnie po osiemnastej, może przed dziewiętnastą... Posiedzieliśmy chwilkę... porozmawialiśmy, rozluźniliśmy atmosferkę w miarę możliwości... jednak chyba nikt nie miał ochoty na cielesne podboje... zapuściłem jakiś film, bodajże "Stygmaty". Początek oglądania był raczej nudny... tzn nic się nie działo między nami. Kiedy się położyliśmy na łóżku, film wydał się mniej ważny, otaczający świat nieco bardziej przyjemny, a samobójstwo znajomego gdzieś się ulotniło na krótki czas... Przytulanie.. delikatne pieszczoty palcami... zresztą nie ma co mówić, to raczej nieuchwytne słowu pisanemu. I nawet nie chcę tego chwytać. I choć miałem wielokrotną okazję pocałowania jej, nie zrobiłem tego. Nie wiem dlaczego, może miałem opory, może... może nie miałem nastroju...? Odprowadziłem ją do domu... koło stu metrów trzeba było iść... noc ciepła... błyskało - zanosiło się na rychły deszcz, który teraz właśnie smutno dzwoni o szyby i rynny. Doszliśmy do jej domu. Chwilę pogawędziliśmy o duperelkach. Pocałowałem ją delikatnie na dobranoc. Poszliśmy w swoich kierunkach...

Dziwnie... ogólnie dziwnie, nie rozumiem... jak z poprzedniej notatki - ogólnie ludzi. A do Natalki się zbliżam. Miło. Smutek wymieszany z radością w setce czystej, którą każdego wieczora trzeba przełykać.

Pozdrawiam.

- nie rozumiem niektórych osób... dziewczyn w sumie... choć nie, nie rozumiem generalnie ludzi.

- niech mi to ktoś wytłumaczy - czekałem, aż brat pojedzie do siebie, choćby na kilka dni; doczekałem się, nie ma go... mam totalnie wolną chatę, praktycznie przez cały dzień. Dziewczyna, a którą rozmawiałem na gadu powiedziala, że będzie u mnie w południe następnego dnia - dla nieqmatych - dziś. Oka, nawet nieźle. Więc wstałem sobie rano... troszkę poćwiczyłem... jakoś lubięten rytuał tuż po odpaleniu kompa, zapuszczeniu Offspringa, poczuciu uciekającej wolności... a więc troszkę ćwiczeń... śniadanko, które stanowiła wczorajsza kolacja... czyli dwie kanapki... swoją drogą smakowaly conajmniej dziwnie, a raczej śmiesznie podbijały mi padliną... ale taką padniętą maxymalnie i nieodwołalnie... coś jak te qrczaki w hipermarketach pieczone, smażone, nacierane itepe... Jedząc to czułem wzbierający odruch wymiotny... no ale co... ja? Ruska wóda bez zapoi i nic, a tutaj kanapeczka..? Poskromiłem ruch mięśni wewnątrz ciała, które przeważnie przesuwają jedzonko w kierunku zgodnym z przyspieszeniem ziemskim... Zapuściłem muzę głośniej, co by sąsiedzi się do końca dobudzili i poszedłem się kąpać... Ofkoz ciepłej wody nie ma... w sumie ma jej nie być tydzień. Ciałko można umyć zimną wodą, nie sprawia to tak wielkiego problemu... gorzej z główką... nie, nie tą mniej więcej pośrodku ciała... tą wyżej, z oczkami i nosem, i całą tą gamą rzeczy:) No więc co? Ofkoz starym dobrym sposobem trza zagrzać sobie nieco wody i pojechać z freestylem w łazience... no to jak...? Ofkoz czajnik do pełna... poczekałem nieco aż się woda podgrzała... ale nie zagotowała;) Nowy, elektryczny czajnik, który siostra wytargowała od jakiegoś zaplutego buma na targu za 25 zeta, ofkoz przeciekający (to możliwe), zagrzal mi wodę nieco za mocno... przekonałem się o tym jak tylko zacząłem sobie to lać na głowę... Spoko, nie po to ma się te IQ koło 130 czy coś, żeby nie poradzić sobie z takim problemem;) Polazłem do kuchni, obadalem jeden patent - kamionkowy, dość spory dzbanek... przeznaczenia raczej tajemnego, chociażby dla mnie. Co prawda ważyło to to jakieś 2.5 kg bez wody, ale co tam... wlałem zawartość czajnika do mojego kamionkowego wybawiciela, dolałem wody z kranu i poszło... kiedy zacząłem spłukiwać pianę w głowy znowu się okazało, że woda na górze jest zimna, a ta na dole, za ciepła... wsadziłem łapę do tego śmiechowego naczynia... o dziwo weszło całe przedramię... a przy okazji wylałem ćwiartkę tego co przygotowałem do wanny... nie ma to jak IQ równe 130;) Ale co tam, po tych wszystkich przejściach udało się sprawę dokończyć i umyć głowę! Normalnie byłem z siebie dumny. Potem jednak była rzecz ciekawsza... prysznic w zimnej wodzie... Rzecz ogólnie jest prosta... jeśli uda się najpierw namoczyć ciało - połowa sukcesu. Jednak to nie taka prosta sprawa... wydaje się, że 'zimna' woda, jest po prostu zimna... i że woda zimna to ta w jeziorze w wakacje... otóż woda w kanalizacji komunalnej to w ogóle coś innego... tak samo, jak oni podgrzewają wodę, żeby była ciepła, tak samo chyba ją chłodzą, nie wiem jak... choć jak się mieszka na 'biegunie Polski' nie powinno być z tym problemu... i chyba nie ma... bo normalnie woda powala... wczoraj bylo lepiej, kiedy się kąpałem, jakoś tak delikatniej... chyba nie zmrozili jeszcze dostatecznie wody. Nie zdziwiłbym się, jakbym jutro się okładał lodem z prysznica. Tak czy inaczej aż dobył się ze mnie gardłowy, pierwotny ryk, przypominający zawodzenie barokowej, mdlącej niewiasty... ciekawe czy zbudzeni już pewnie dostatecznie sąsiedzi to słyszeli (bez problemu to się odbywa, kiedy sięjest w takiej łazience, jak moja... totalnie klimatyczna i klimatyzowana, tzn jest jeden 'odpływ powietrza' łączący wszystkie mieszkania w pionie... łazienki są na tyle małe, że każde dwie osoby siedzące w tym samym czasie w ubikacji mogą się bez większego wysiłku ze sobą dogadać.. kiedyś, kiedy brat... hm... był na posiedzeniu Rady Ministrów, próbował się dogadać z kolesiem też... przebywającym w ubikacji... podobno z dobrym skutkiem). Tak czy inaczej zacząłem mydlić ciałko jakimś takim śmiesznym, pachnącym Adibasem [tm]... po chwili znowu chwila prawdy: prysznic aż tryskał lodowatą, twardą wodą... widziałem jak kamień się na nim osadzający aż śmiał się mi w twarz... a co tam! Spłukałem się najprędzej jak się dało, wyskoczyłem, spojrzałem w lustro - polowa piany była na mnie... przymknąłem na ten szczegół oko i zacząłem się wycierać. Nawet potem nie swędziało.. dziwne:) Oka, wyszedłem z łazienki, poszedłem zanieść mój giga dzban, po którym chyba dalej mam zakwasy, do kuchni... ofkoz nie wziąłem pod uwagę mojego nagiego, pokąpielowego szczegółu... Suma summarum bezpiecznie chodzi mi się po domu nago, ale kuchnia to strefa zamknięta - po drugiej stronie ulicy (nie, nie takiej jak w wielkich miastach, że ulica ma cztery pasma w jedną stronę) mieszka koleżanka, która niemal notorycznie mnie podgląda... nie zdziwiłbym się, zdyby zapytana potrafiła mi powiedzieć kiedy byłem w kuchni i co robiłem... nawet swojego czasu z nią o tym rozmawiałem... tak czy inaczej postawiłem tylko dzbanooszek, czjnik i poszedłem na swoje włości, gdzie bez żadnych zahamowań mogłem sobie siedzieć nie przejmując się o nic. Było chyba koło 11, kiedy zauważyłem jakieś delikatne nieczystości w pokoju. Czujecie? Bo ja nie, zawsze 0 dbania o porządek... no ale przecież miała koleżankeczka przyjść... chwyciłem za lekko wilgotną ścierkę, wytarłem kurze z televizorka i monitora... no i co? Myślicie, że koniec? Ba! Złapałem się za odkurzacz! Po kilku minutach byłem z siebie normalnie dumny... było czysto:) Pozostało czekać... więc czekamy... czas zleciał przy Offspringu, Linkin Parku i hip-hop`owych kawałkach siorbniętych z netu, ofkoz legalnie:) Ubrałem się, prawie w całości. I czekałem nadal... minęła dwunasta... minęły nastepne godziny.. koło trzynastej SMS, że koleżaneczka idzie właśnie do babci na obiadek, a potem do cioci, która wyjeżdża na stałe... fajnie, po raz kolejny siedzę i czekam... i nic. Jak rasowy frajer, taki z filmów, normalnie nienormalna, losowa fajtłapa do bicia... Czekałem nadal... wreszcie koleżaneczka, koło siedemnastej pojawiła się na gadu... porozmawialiśmy trochę... powiedziała, że się jej palić chcę (nie lubię tego, znaczy jak ktoś pali, tym bardziej ktoś, z kim mam się całować;)) i że idzie zapalić z jakimś przyjacielem... 'przyjacielem'... jak w ogóle ona może przy mnie używać takich określeń? Między facetem a dziewczyną nie ma czystej 'przyjaźni'. Jest albo formą 'przed', albo 'po'. W tym wypadku było 'po'.  Powiedziała, odpowiadając na moje zaproszenie, że będzie 'za pół godziny'... jak się niedawno ze znajomą umawiałem nad jezioro, wyszło jej 'za pół godziny'.. po trzech godzinach:/ No ale co tam, przymknąłem oko po raz kolejny. W końcu komórka - dzyń, dzyń, pik, śmik. Patrzę - babcia - znaczy wolają na obiad... Było po osiemnastej, jak wysłałem Natalee SMSa, że te jej pół godziny wygania mnie na obiad do babci. No i sobie poszedłem... wróciłem po siódmej... kolejny SMS do niej, że jestem i żeby wpadała... na odpowiedź się doczekałem srogo po dziewiątej. Aczkolwiek sprawa jest prosta - brat przyjeżdża za dwa dni, niedługo, SMS mówił, że jutro punkt w południe znajdę pod drzwiami dziewczynkę z zapałkami, która chętnie spędzi ze mną swój czas. Jeśli nie wyjdzie jutro.. poddaję się.

Godzina wpół do drugiej... zaczyna się mój afisz wolności. Brat musiał jechać do siebie, załatwić jakieś sprawy. Nie odprowadziłem go na autobus... jest na tyle dorosły, że sam sobie z tym poradzi... Zamiast tego, kiedy tylko zamknąłem za nim drzwi, zciągnąłem z siebie spodnie, i w ten sposób zostałem w samych boxerkach. Poćwiczyłem troszkę... czego ofkoz dość dawno nie robiłem... na szczęście forma jako taka pozostała, chociaż ona mnie nie opuściła;) Potem na znak ostatniego afiszu mojej wolności, jak niegdyś, zdjąłem z siebie wszystko i pośmigałem po domu tak, jak mnie pan Bóg stworzył... Wziąłem prysznic... okazało się, ze zabrali ciepłą wodę... luz, zimna woda to też woda... trochę inne uczucie niż w przypadku ciepłej, ale miła odmiana...

Niesamowicie pobudzony po tym kilkuminutowym, higienicznym ekscesie wyszedłem na suchą wolność... Wytarłem swoje 'napompowane' ćwiczeniami ciało, po czym zabrałem się za golenie, ofkoz stojąc nago i NIE przejmując się, że ktoś wejdzie... nei spieszyłem się zbytnio... jakto ktoś powiedział... golenei się jest pewnego rodzaju rytuałem... i ja się z nim w 100% zgadzam. Następnie po ogoleniu się, zmuciu z siebie resztek piany i spryskaniu się wodą po goleniu, wyszedłem na poza-łazienkową strefę, ofkoz nie zakładając nic na siebie. Tak się okazało, że czyste boxerki leżały w dużym pokoju, więc NIE przejmując się, że ktoś mnie zauważy, poszedłem sobie po nie bez pośpiechu... W sumie były mi potrzebne, bo mama powiedziała, żebym jej kwiatki podlał na balkoniq... więc boxerki + spodnie = konewka i balkon. Podlałem kwiatooszki... zamknąłem balkonik i dalej siedzę sobie nago przed kompem.... NIE przejmując się, że przyjdzie brat, czy coś w tym stylu...

Nie ma to jak wolność... sprawa piękna...

Pozdrawiam.

- Ludzie wymuszają na nas zmianę samych siebie... w nich jest zło.

- Kumple wkurwiają mnie do granic możliwości. Widzę, że bardoz sobie cenię swoją niezależność, od kogokolwiek (bez oczywistych wyjątków). I wolność... ten, kto ogranicza ją, jest na pozycji spalonej. I kurwa mać, nie nawidzę, jak ktoś ocenia mnie swoją miarą. No kurwa... po prostu płachta na byka... miałem takie coś wczoraj... i dzisiaj... i jak kurwa ludzie zaczną oceniać, choć w sposób nieprawdziwy... po prostu szok.... wolność ograniczana i na jej podstawie wysuwane jakieś kurewskie moralniaki... indywidualizm to jednak piekna sprawa... i jak to kumpel powiedział, że sra na mnie, tak samo trzeba się odpłacić... jest zajebiście:)

- Więc ogólnie rzecz biorąc jestem wkurwiony... na kumpli, traktujących mnie jak... sam nie wiem, ale nasram na nich...

Wczoraj wszystko mnie wyprowadzalo z równowagi... a dziś aqrat nie..;) Everythin in the universe goes to harmony... and so angry becomes filled with hapinnes... and also in my case;)

Szybki skrót dnia: obudziłem się.. wczoraj miałem się spotkać z Natalee.. ofkoz nie wyszło, była sesja, też niezła.. Dziś jednak wstałem, wykąpałem się, przygotowałem do spotkania z Natalką... ofkoz okazało się, że jak mnie nie było przy kompie to Natalee pojechała nad wodę smażyć ciałko... Miała być koło trzeciej chyba... dostałem SMSa, że spotkamy się koło 17... ok, prawie w nerwach byłem gotowy na 17... ofkoz okazało się, że i tym razem musi iść do kościoła.. jak zawsze coś;) Poszła, nie chciałem iść.. dziwne to to w kościele na randkę.. (powtórka z rozrywki... czyjejś..). Kiedy wróciła okazało się (a jak!), że nie może wyjść z domoo, bo starzy nie wzięli kluczy od chaty i jest uziemiona aż nie wrócą.. ofkoz nie wiadomo o której...

Poszedłem wiec z bratem do sklepu.. qpił sobie szlugi, mieliśmy jeszcze na dwie tatry.. podczas oglądania 'kasi i tomka' komórka dzwoni: Natalee. Że to niby o której się spotykamy... ja delikatne wcięcie.. myślałem, że to dziś nie wypali.. przygotowany na stresowy następny dzień.. jednak nie.. dziś... ok, powiedziałem, że mogę... wyszło na to, że miałem być za 10 min gotowy. Wyrobiłem się, byłem przed czasem na umówionym miejscu... 'ale'..;)

Szedłem sobie spokojnie... idę w umówione miejsce.. patrzę, a tu na ławce siedzi jakaś kobieta... nadmienić należałoby, że wcześniej nie widziałem Natalki.. a raczej nie widziałem z bliska... moją jedyną szansę przepuściłem jak ostatni frajer.. nieważne, wróćmy do tematu... patrzę.. a tu siedzi kobieta.. ubrana w czerwoną bluzkę.. taką prawie a`la PRL... patrzę dalej.. czarne, imitujące eleganckie spodnie... i przypominam sobie literki na monitorze z jej okienka, że ona niby nie jest za ładna.. i myślę sobie automatycznie.. 'qrwa, w co ja się najlepszego wpakowałem?'... zwątpiłem przez moment.. no ale jak to samiec postanowiłem iść.. szedłem.. ofkoz nie w stronę 'tej kobity'.. idąc dalej zauważyłem jej 'delikatną nadwagę'.. kobita bankowo przewyższała mnie masą (qrwa słuchajcie, ważę teraz normalnie 65 kg, nigdy w życiu tyle nie ważyłem.. pewnie te ćwiczenia;) )... ale patrzę na twarz... to nie może wyć Natalee... nie szesnastoletnia Natalee, ta baba przecież leżała koło ryczacych czterdziestek, albo jeszcze dalej w wiekowej hierarchii, której nawet nie chciałem przypominać... swoją drogą przypominała mi rasowego buma spod monopolowego, kłócącego się o wino... skądś znałem jej twarz... nie tak urodziwą... Poszedłem dalej... usiadłem na ławeczce... czekam.. sygnał.. abonen czasowo niedostępny u koleżanki.. więc sygnał do brata dla zabicia nudów... po chwili słysżę kroki za sobą... jakieś klapkowaty dźwięk szurający i dośc, o dziwo, równe, betonowe podłoże Szkoły Podstawowej nr 1. Odwracam się - kątem oka widzę kogoś podchodzącego do mnie dziewczęcym wyraźnie tempem. Wstaję i od razu odwracam się... warto było. Czekać, przyjść... jak zawsze nadwaga, o której mówiła była WYRAŹNIE przesadzona.. wazyła może swoje 40 kg;) No dobra, nie znam sie na tym, ale raczej za wiele nie ważyła, jeśli nawet moje samcze, wzrokowcowe oko nic nie zauważyło... Buzia bardzo ładna... do niczego się nie mogłem przyczepić. Poszliśmy nad wodę.. niby to sięspotkać z dziewczyną, którą razem znaliśmy... o dziwo jej tam nie było, nie wiem, czy miaął tam być, czy nie, ale spacer się udał. Przełamałem z nią więcej 'lodów' niż z jakąkolwiek inną dziewczyną dotychczas... no, może Marta jest na pierwszym miejscu... ale to exces... Bardzo miły spacer w bardzo miłym towarzystwie.. i bardzo miły SMS o treści podobnej do: "wpadnij jutro do mnie, jak starzy pojadą nad jezioro to poszalejemy sobie". Męskie, szowinistyczne, egowate ego nie może przepuścić takiej szansy i możliwości... It`s time for vacations! The Real!